Emmen 1989

Vanuit Veldhoven vertrokken…. Daarna de trein naar Den Bosch en daar overgestapt op de trein richting Nijmegen / Arnhem. Van daaruit richting Twente: Hengelo en eerste halteplaats Almelo. In Almelo hadden we een uur om te overbruggen dus het centrum ingegaan om ergens koffie te gaan drinken. Een diepe indruk maakte het stationnetje: vooral de diep-liggende trein voor de richting Mariënberg. Van Almelo naar Mariënberg om daar over te stappen voor Emmen, In de trein zaten wat luidruchtige meiden uit Klazinaveen. Later in de middag arriveerden we in Emmen, don’t worry be happy was de kreet in die dagen. Langs het café Groothuis en de Technische school liepen we met als hoofddoel: een cadeau voor het thuisfront. In de V& D vonden we uiteindelijk wat nuttigs, in ieder geval een blik met Bartje erop. Terwijl we weer richting station terug liepen weer langs café Groothuizen, besloten we daar een consumptie te nuttigen. Het gezelschap bestond uit een viertal bejaarden waarvan een de eigenaar was. De tap was niet open dus werd het een fles bier. Hans had hier een ultieme ervaring: het toilet!!! Na een doolhof van gangen heeft hij het toilet met moeite kunnen vinden evenals de terugweg. Daarna besloten we de trein terug richting Zwolle te nemen In Zwolle zijn we uitgestapt en zijn we de stad in gegaan om ergens wat te eten. Dat vonden we in de Lutekestraat bij een Chinees /Indisch restaurant (Taiwan). De supersnelle bediening zorgde ervoor dat er eigenlijk nauwelijks tijd was voor een toiletbezoek vooraf. De Amstel gold smaakte prima en we zijn toen naar het station gegaan laatste deel van de dag: de terugreis. Op de terugweg herinner ik me nog een meisje met tranen in de coupe tussen Nijmegen en Den Bosch.

Roodeschool 1990

Depritours had een al lang gekoesterde wens. Namelijk een tocht naar Roodeschool, eindpunt van deze trein dus.... Een lange zit voor de boeg vanuit Rotterdam via Groningen die keer. De aankomst was een verassing omdat er een wielerronde op dat moment het “station” passeerde. Bij Lennaerts hebben we toen een overheerlijk broodje Kroket gegeten, een welverdiende lekkernij na zo’n barre tocht. In de verte zagen wij de Eemshaven liggen maar een voettocht was toch te veel gevraagd. Daarna in Groningen eerst een noodzakelijk geschenk uitgezocht, daarbij stuitten we op een prachtige winkel met DDR artikelen zoals een miniatuur Barkas. Na een bezoek aan de 3 gezusters, waar een overdosis “hockeymeisjes” als uitzicht dienden, zijn we gaan een pizza gaan eten en daarna weer richting Rotterdam. Al met al een zeer geslaagde tocht.

Enkhuizen 1991

De derde keer dat we een depritocht organiseerden was een tocht naar Enkhuizen. Over de heenreis kan ik kort zijn of te wel geen problemen. Aangekomen in Enkhuizen, maakten we eerst een wandeling naar het centrum. Daar moesten we natuurlijk kijken naar cadeaus voor het thuisfront. Een leuke wandeling langs de waterkant gaf een sfeervol beeld met het uitzicht op het IJsselmeer. Verder herinner ik me een schitterend ouderwetse speelgoedwinkel, die nu wel niet meer zal bestaan of een onderdeel van een bekende keten zal zijn geworden. Op de terugweg nog uitgestapt in Bovenkarspel Flora en uiteindelijk in Hoorn een gezellig café gevonden om deze schitterende dag te evalueren. Het zoeken naar een restaurant was een groter probleem, een Turks restaurant leek ons te duur…uiteindelijk zijn we in een 3 sterren Chinees gaan eten (ook niet goedkoop) Betaald met een toen nog bestaande Eurocheque.

Kampen 1992

Ietwat laat voor het echte wintergevoel zijn we dat jaar naar kampen vertrokken. Via Zwolle de trein naar Kampen waar je aan de overkant van de rivier uitstapt. Na een uitgebreide wandeling door Kampen bezochten we een 2e hands boekhandel in de hoop eventueel een verzameling te kunnen uitbreiden. Op de terug weg zijn we via Olst en Deventer gereisd. De terugreis bracht ons naar Deventer waar we na een wandeling de brug bereikten die gebruikt is in de film a bridge too far. Daarna hebben we in een onvervalst Chinees restaurant gegeten. De naam van het restaurant was Nanking.

Winterswijk 1993

Vertrokken naar Winterswijk via Nijmegen, Arnhem. Eerste tussenstop was Doetinchem, waar we een rondje centrum deden. Bij de stationsrestauratie hebben we iets gegeten waarna de ober zijn uiterste best deed ervoor te zorgen dat de aanwezige reizigers de volgende trein zouden missen. Ik herinner me een jong stelletje in de trein naar Winterswijk. Aangekomen in Winterswijk, was het nog een flinke wandeling langs het joodse kerkhof tot aan het centrum. Het marktpleintje bevatte een groot aantal Duitse grens-shoppers, verder was er een mooie boekwinkel en een gezellig jongerencafé (waar ook het jonge stelletje van de heenreis werd waargenomen). In Zutphen stuitten we op een groepje kaarters in een etablissement onder gezelschap van 1 verveelde vrouw die haar best deed een van deze mannen mee te krijgen (naar huis?) In Arnhem hebben we toen weer een ultiem NanKing avontuur beleefd, binnen gekomen wilden we links in de zaak plaatsnemen omdat het daar gezellig druk was… Echter werden wij naar de lege rechterhelft verwezen…kortom zeer geslaagd.

Delfzijl 1994

Delfzijl was een depritocht uit het boekje. De reis was lang en de binnenkomst in Delfzijl werd ontsiert door leegstand. Een wandeling door het centrum leerde dat er weinig plaatselijke activiteit was, zelfs niet op zaterdag. De haven was een waar genoegen…eerst werden we aangesproken door een oudere man die uit Lemmer bleek te komen. De aanblik van de haven was buitengewoon door het kruiende ijs. Na deze interessante wandeling hebben we onze jaarlijks broodje kroket genuttigd in het Eemshotel. De terugreis bracht ons naar Appingedam. Hier bleek het een stuk drukker en er hing een echte verkiezingskoorts. Een wandeling bracht ons bij een aanlegplaats van waterfietsen die ingevroren waren. Niet alle deprigangers konden de weerleiding weerstaan daarin plaats te nemen. Helaas liepen enkelen daarvan ernstige blessures op. De wandeling leverde nog meer ongemakken op. Een depriganger werd bijna door een puntig hek gespiest toen hij een kind over een hek wilde tillen. Kortom het was wonden likken. Geheel bevredigd is de groep richting Groningen vertrokken, waar natuurlijk enige alcoholica werd genuttigd in de 3 gezusters. Ditmaal echter zonder hockeymeisjes. Een welverdiende Mexicaanse maaltijd werd genuttigd waarna te terugreis werd aanvaard.

Meppel 1995

Meppel was een bijzondere ervaring, vooral ook door de grote hoeveelheid klederdracht, dat in de straten zichtbaar was. (Staphorst). Een wandeling door het centrum, de haven en langs het kanaal maakte dit tot een bijzondere dag. Opvallend was het station en de bijzondere naam van het café de Neufhoorn. Vanuit Meppel zijn we doorgereisd naar Hoogeveen, waar we een bijzondere wandeling hebben gemaakt door het reeds verlaten centrum. In Zwolle terug weer uitgestapt, waar we het spoor bijster raakten. In de veronderstelling de weg te kunnen afsnijden verdwaalden we in de wijken rond het centrum. Ik herinner me een uitgeteld sportief stel dat op de bank uitgebreid lag te slapen. De kou en sneeuw waren daarbij een ware beproeving. Uiteindelijk hebben werd toen toch weer de vaste Chinees gevonden waar we een voortreffelijke rijsttafel hebben gegeten.

Nieuweschans 1996

Een waar spektakel was onze reis naar Nieuweschans. Een barre tocht die eindeloos leek te duren deed ons in Nieuwe-Schans belanden. Het station gaf aan dat de reis verder kon gaan in de richting Duitsland, dat slechts 2x daags. Een wandeling door en langs het plaatsje leverde mooie beelden op. Ik herinner me daarbij een kleine uitstap over de grens (brug) en een uitgebrand huis in de dorpskern. Later namen we de trein weer richting Groningen. In Winschoten werd het tijd om wat inkopen te doen en ook voor een hartversterker…geen probleem daar, want we ontdekten een behoorlijk aantal slijterijen. Verder herinner ik me een grote dierenwinkel waar we cadeautjes voor onze viervoeters aanschaften en een gezellig donker café. Op de terug weg natuurlijk nog even Groningen in en daar gegeten bij een Vietnamees restaurant. Kortom de moeite waard.

Hardenberg 1997

Hoewel Hardenberg niet op mijn lijstje stond van plaatsen die ik vroeger moest leren zijn we onder de heersende populariteit van bekende elf steden-schaatsers uit de buurt gezwicht en hebben als doel Hardenberg aangedaan. Vanaf het station richting centrum gegaan langs een sloopterrein. In het centrum hebben we in ieder geval bij de plaatselijke Marskramer cadeaus voor het thuisfront kunnen vinden. Verder zijn we nog even de rivier overgestoken

Emmen 1998

Na 9 jaar depri reizen vonden we het voor de 10e reis een goed idee om Emmen voor de tweede keer te bezoeken.. De reis o.a. via Almelo verliep een stuk rustiger en sneller. Almelo was nogal veranderd herinner ik me. In Emmen was het een zonnige dag en het café Groothuis was bijzonder. Het was een modern biercafé geworden zeer geschikt om een Belgisch abdijbier te nuttigen. Verder hebben we een wandeling rond het stadhuis gemaakt… In Zwolle hebben we daarna weer genoten van een Chinese maaltijd bij de vaste Chinees

Harlingen 1999

Weer eens een tocht naar het Noorden deze keer En voor het eerst naar Friesland We hadden deze keer zelfs een Friese gids bij ons. Een wandeling door het stadje bracht ons ook langs een schip waarvan de eigenaren onze hulp inriepen. Een rondleiding later bleek het om een schip te gaan dat voor groepen werd ingericht. In een gezellig café tegenover de Zeeman hebben we wat uitgerust en wat gedronken. Vooral zoet gehouden kinderen door doorzakkende ouders vielen daarbij op. De meisjes van De Zeeman verlieten de zaak om het weekend te gaan vieren. Op de terugweg hebben we in Leeuwarden genoten van een Chinese maaltijd.

Den Helder 2000

Deze keer Noord Holland en wel Den Helder. Ik was er al eens eerder geweest ten tijde van de tienertoer, maar dat was erg lang geleden. Meestal kom je er doorheen op weg naar Texel. We zijn eerst het winkelcentrum in gegaan om een broodje te nuttigen en daarna wat rondgelopen. Ergens in een lage straat viel ons op dat hoe verder we de straat inliepen de (Blokker) vazen voor de ramen steeds groter werden. De straat kwam uit bij een verlaten militair terrein. Uiteindelijk zijn we uitgekomen bij het marinehavengebied. Langs de kade zijn we toen teruggelopen naar het centrum. Onderweg heb ik toen kennis gemaakt met de uitwerpselen van een plaatselijke hond, dat zich in een grote hoeveelheid onder mijn schoen had verzameld. Bij Edah Boonstra hebben we wat drank en versnaperingen ingeslagen voor de terugreis, waarna we in een oudere- jongeren café tussen stoere motorrijders kwamen te zitten. Op de terugweg hebben we in Haarlem een Chinese maaltijd genuttigd.

Uithuizen 2001

Op de lijn van Groningen naar Roodeschool ligt Uithuizen. Een plaatsje dat we vroeger op school moesten leren. Het was dus een van de doelen die op het lijstje stonden. Aan gekomen in Uithuizen zijn we naar het centrum gelopen, waarvan ik me nog een gesloten radio en tv zaak herinner en een wandeling door het dorp gemaakt. Ik weet nog dat er een markt was en dat we langs de kerk met het pad er langs liepen en we ook een plaatselijke budgetmarkt hebben bezocht. We zijn later terug gegaan naar Groningen voor een drankje in de Drie Gezusters en een Mexicaanse maaltijd hebben gegeten in wat we ondertussen onze vaste Mexicaan kunnen noemen.

Hengelo 2002

Voor we ons reisdoel bereikten zijn wij eerst uitgestapt in Zutphen. We hadden daar tijd om bij het overstappen het stadje in te lopen. De bijna lenteachtige temperaturen maakten het aangenaam om door het pittoreske stadje heen te lopen. Zutphen kende we al van eerdere tochten. Maar deze keer hebben we het stadje goed kunnen verkennen. Daarna doorgereisd naar het hoofddoel: Hengelo. In Hengelo aangekomen werden we verrast door het grote stationsplein. Uiteindelijk vonden we daar een restaurantje voor een broodje. We zijn via de weekmarkt in een winkelcentrum terecht gekomen. Na dar te hebben rondgewandeld zijn binnengegaan in een drukbezocht biercafé. Uiteindelijk hebben we de trein genomen naar Enschede waar we voor de afwisseling weer gegeten hebben bij een Mexicaans restaurant.

Buitenpost 2003

De naam Buitenpost sprak ons wel aan. Het plaatsje ligt op de spoorlijn Leeuwarden Groningen. De reis bracht ons eerst naar Leeuwarden, waar we besloten eerst wat te nuttigen in de stationsrestauratie, omdat we nog voldoende tijd hadden bij het overstappen. Aangekomen in Buitenpost bleek het nog wel een eindje lopen naar het centrum. Ik kan er kort over zijn veel te beleven was er niet en na een wandeling door het plaatsje besloten we dan ook door te reizen naar Groningen. Groningen was al vaker een uitvalsbasis voor een drankje en een ook dit keer weer een Mexicaanse maaltijd.

Hoogezand Sappemeer 2004

De meeste ouderen kennen in ieder geval de naam van deze plaats. Het was dan ook een plaats die we zeker wilden bezoeken. De reis heen verliep voorspoedig en we waren dus ook mooi op tijd in Hoogezand aangekomen. Helaas het weer zat niet echt mee. Een oneindig lijkende regenbui verstoorde de depripret. Desondanks lieten we ons niet tegenhouden en liepen richting centrum op zoek naar iets warms. In cafetaria hebben we een warme kroket gegeten en zijn daarna verder door de hoofdstraat gewandeld tot aan de scheiding Hoogezand Sappemeer. Omdat onze jassen niet bestand waren tegen een zo’n enorme hoeveelheid regen, besloten we Hoogezand te verlaten. Op het station hebben we nog een flinke tijd gewacht tot de trein kwam en volledig doorweekt zijn we op station Groningen aangekomen om even uit te blazen en warm te worden in de stationsrestauratie. Daarna hebben de moed opgepakt om in het natte Groningen op zoek te gaan naar een apperatief en een maaltijd. Onze Groningse ervaring bracht ons er toe te besluiten het daaropvolgende jaar een andere hoek van Nederland te gaan bezoeken. Ook omdat het anders wel veel van hetzelfde zou worden.

IJmuiden 2005

Omdat IJmuiden niet meer per trein te bereiken was, besloten we vanaf Santpoort zuid te gaan lopen. Een fikse wandeling en ondanks mijn geblesseerde voet, heb ik de lange weg over de oude spoorlijn dapper volgehouden. Het was een prachtige en interessante wandeling over de oude spoorbielzen. Uiteindelijk zagen we de toren van het stadhuis van IJmuiden en we wisten dat we IJmuiden hadden bereikt. Verderop lag een bijzonder ongezellig winkelcentrum waar we toch even een welverdiende lunchpauze hebben genomen. Daarna zijn we doorgegaan naar oud-IJmuiden langs het Noordzeekanaal met zicht op de hoogovens. Deze uithoek leidde ons langs een scheepvaartlijn naar Engeland en een wijkje waar we een gezellig kroegje vonden. Daarna zijn we richting het oude inmiddels niet meer bestaande station van IJmuiden gelopen waar we de bus naar Haarlem hebben genomen. In Haarlem hebben we de dag afgesloten bij een Mexicaans restaurant.

Franeker 2007

Franeker was niet het doel wat we ons hadden gesteld dat was namelijk Hindeloopen. De weersvoorspellingen waren ook niet goed we wisten dat de afstand in Hindeloopen tussen station en stadje erg groot was. In Leeuwarden uitgestapt voor een lunch een eindje lopen van het station, na het nuttigen van een inheemse kroket, ondertussen een deprimust als lunch, duurde het even voordat we weer bij het station waren. Dit was dus ook de reden dat we de trein mistten en toen uiteindelijk besloten naar Franeker te gaan. Aangekomen in Franeker zijn we te voet vanaf het station naar het stadje gewandeld. Daarvoor moesten we eerst over het kanaal, waarna we als snel bij het stadje aankwamen. Franeker is een heel aardig stadje en onze wandeling bracht ons langs menige bezienswaardigheid. Hoogtepunt was ontegenzeglijk het kaatsstadion. Na dit uit alle hoeken te hebben bezichtigd zijn we even heerlijk gaan uitrusten in het bijbehorend café en genoten van alle kampioen- kaatshandschoenen die de muren en het plafond versierden. Op de terugweg richting station hebben we nog even een plaatselijke supermarkt aangedaan en hebben op het perron gewacht op de eerstvolgende trein richting Leeuwarden. Er kwam een zeer donkere lucht aan en het begon al licht te regenen, maar eenmaal in Leeuwarden regende het pas echt. We probeerden een cafeetje te vinden en liepen per ongeluk een coffeeshop binnen…die hadden echter geen bier op de lijst. Uiteindelijk vonden wij half verzopen ven de regen een Ierse pub. Later hebben we in Leeuwarden een Chinese maaltijd genuttigd en hebben een rustige reis terug gehad.

Assen 2008

‘s Morgens zijn we uit Rotterdam vertrokken… Het was een beetje mistig maar verder prima reisweer. Ik herinner me een plant die zichtbaar was boven alle treinstoelen en de aankomst in Assen. Een flinke stoet vertrok daar vanaf het station richting centrum. Later bleek dat het om een expositie van oude Chinese beelden ging. Een lange rij stond voor het museum, maar wij hadden een hoger doel.... Bij het beeld van Bartje maakten we een foto en hebben we ook 2 dames op de foto gezet die zelf geen toestel bij hadden. Nadat we een kroket hebben genuttigd, onder het genot van een af en toe koude windvlaag door het openen van de deur door in- en uitgaande gasten, zijn we door het stadje gaan wandelen. Dat bracht ons naar een kanaal en later langs een leegstaande EDAH winkel. We kwamen uit bij de Triade, een nieuw winkelcentrum, daar zijn we verder gewandeld langs de(oude) Kolk en vonden een pleintje met een gezellig cafeetje. Na een verfrissing zijn we toen via een omweg richting een hertenkampje gelopen en via een omweg weer teug naar het centrum. We hebben de trein naar Zwolle genomen om onze intussen vaste Chinees te bezoeken... Pikant detail: een knallende ruzie tussen het Chinese bedieningspersoneel.

Roodeschool 2009

De 20e depritocht was voor ons een reden Roodeschool te herontdekken. Na een voorspoedige reis zijn we in Roodeschool gearriveerd. Het station was niet veel veranderd alleen het aanzicht van een ijsbaan was nieuw. We gingen op zoek naar het zaakje waar we 19 jaar eerder een broodje kroket hadden gegeten maar helaas.... dat bestond niet meer. We hebben een flinke wandeling rond en in het plaatsje gemaakt om vervolgens naar het station terug te keren. De terugweg naar station Groningen Noord verliep voorspoedig. Uitgestapt in Groningen Noord hadden we behoefte aan een stevige hap en besloten we gebruik te maken van het restaurant in het station. Deze zaak was onderverdeeld in 1/3 niet roken en 2/3 wel roken compartimenten. Een oudere man, (de eigenaar?) zat met een aantal jonge jongen te kaarten en te roken, wat natuurlijk wat vragen bij ons opriep. De kroket blonk niet uit en de presentatie ervan was niet optimaal, maar ok, het ging er toch wel in.... Verder hebben we een flinke wandeling door de stad Groningen gemaakt en ons verblijf aldaar beëindigd bij ons “vaste” Mexicaanse restaurant.

Anna Pauwlona 2010

Een bleek zonnetje markeerde s morgens het vertrek. Op het trefpunt Rotterdam deze keer bleek de mist aardig te zijn toegenomen, maar niets stond in de weg er een aangename depridag van te maken. De heenreis naar Anna Pauwlona verliep voorspoedig en de aankomst was mistig. Wat het centrum van Anna Pauwlona is hebben we nooit geweten maar in plaats daarvan zijn we in winkelcentrum Molensluis terecht gekomen. De mist werd steeds dichter en met moeite vonden we een zaakje, een veredelde friteszaak, dat onze welbekende kroket serveerde. Terug naar het station werd mist steeds dikker en leverde verder geen spektakel meer op. Terug in het stadje hebben we nog wat voorraad ingekocht en via een omweg een drinkgelegenheid opgezocht. Daarna weer richting station om daar de trein richting Zwolle te nemen. Terug richting Alkmaar zagen we een spectaculaire brand onderweg langs de spoorlijn. In Alkmaar hebben we de laatste stuipen van een zaterdag winkelmiddag meegemaakt, waarna we in een eetcafé van een paar drankjes hebben genoten. Op zoek naar een Restaurant zijn we in de buurt van het station bij een Chinees Indisch restaurant terecht gekomen, waar we de maaltijd hebben genoten.

Coevorden 2011

Coevorden bij de Duitse grens, we waren er al eens langs gekomen op weg naar Emmen. Ik weet me iets te herinneren van olievelden daar in de buurt. Vanaf het station zijn we de hoofdstraat ingelopen en kwamen bij een opgebroken plein uit. Het was een gure dag, een koude wind ging door merg en been. Dat deed ons besluiten een zaakje te bezoeken voor de jaarlijkse kroket. We hadden uitzicht op cafe Takema en de kroket deed zich goed smaken. Daarna zijn we verder gelopen eerst richting kanaal en Duitse grens en toen via een omweg weer terug naar het centrum richting brug en het stadbeeld van van Heutz. Via deze weg kwamen in een villawijk en liepen richting watertoren en namen de weg terug via een scholengemeenschap aan het water. In Zwolle een flinke wandeling door de stad gemaakt. De sfeer van sluitende winkels marktkraampje die langzaam opgeruimd werden staat me bij. Uiteindelijk hebben we bij een Grieks restaurant gegeten alvorens naar huis af te reizen.

Stavoren 2012

Poging was op een sneeuwachtige zaterdagochtend. De groep Eindhoven strandde na 3 uur reizen in Den Bosch. De groep Rotterdam bereikte Utrecht als ontmoetingsplaats wel. Helaas gebeurde daar wat ongelukken en bleek het niet meer mogelijk met de trein terug te reizen. Gelukkig zijn de meeste deprigangers via familieleden thuis kunnen komen. De tweede poging was succesvoller en bracht ons naar Stavoren. Via de overblijfselen van een eerder treinramp en een bruggetje bereikten we een gelegenheid om de jaarlijkse kroket te nuttigen. Een wandeling door Stavoren bracht ons onder andere aan de dijk met uitzicht op het IJsselmeer. Een affiche van de Stolling Rones deed ons vermoeden dat er genoeg te beleven viel in de omgeving. Nadat we door het stadje gewandeld hadden besloten we de trein naar Sneek te nemen. Zo gezegd zo gedaan. In Sneek liepen we richting stadscentrum waar we een afspraak maakten met een autochtoon die ons zou rondleiden door het stadje. Een flinke wandeling bracht ons langs de waterpoort, het King monument en andere bezienswaardigheden. Een bezoek aan de plaatselijke horeca bracht de stemming er goed in. We eindigden in een plaatselijk Chinees restaurant waar we gebruik maakten van het buffet. Het werd wat laat en daarom moesten we ons haasten naar het station zodat we de allerlaatste trein namen die ons naar het zuiden zou brengen. Gelukkig is iedereen goed en zonder problemen thuis gekomen.

Warffum/Winsum 2013

Vooraf hadden we een discussiepunt...wat zou het worden? Warffum of Winsum? Vanuit Groningen gingen we voor Warffum. Aangekomen aldaar gingen we richting centrum, langs cafe Spoorzicht. Op zaterdag is er echter weinig te beleven in Warffum. Het is zeker geen trekpleister voor winkelend publiek in deze omgeving. Alleen de slijter en de plaatselijke supermarkt waren open. Na een flinke wandeling door dit plaatsje langs kerk en begraafplaats hebben we besloten de trein naar Winsum te nemen, ook al omdat we geen geopende horecagelegenheid vonden. In Winsum was het een eindje van het station naar het “centrum”, met de molen als richtpunt. We waren toe aan een stevige hap en waren dan ook blij dat we een gezellig café met een lieve boxer vonden waar we een broodje kroket met een Trappist konden nuttigen. De verdere wandeling gaf ons een mooi zicht op het pittoreske plaatsje en na een fikse wandeling zijn we richting station gelopen om aldaar de trein richting Groningen te nemen. In Groningen zijn we uitgestapt bij station Groningen Noord. Dit hadden we al eerder gedaan en het is een leuke wandeling richting centrum. Natuurlijk hebben we weer enige Belgische bieren genuttigd en zijn toen weer Mexicaans gaan eten. De terugreis is een verhaal op zich. Iets over achten zouden we van Groningen vertrekken richting Utrecht Er werd omgeroepen dat de trein niet verder ging dan Assen ivm. een ongeluk. In Assen duurde het 25 minuten van toenemend cynisme voordat de bussen ook arriveerden. Bij het instappen zijn we elkaar uit het oog verloren, zodat wi eerder in Hoogeveen aan ben gekomen dan een groep andere deprigangers. Daardoor misten we de trein die richting Zwolle verdween. De bus met de andere deprigangers arriveerde en we kregen te horen dat er iemand voor de trein was gesprongen tussen Meppel en Zwolle….. We gingen we richting bus Wij zaten in een niet geheel gevulde bus die best comfortabel verwarmd was. Halverwege reed de bus een parkeerterrein op hij bleek stuk….een Tilburgse dame die net had leren kennen was bang dat ze Tilburg niet meer zou kunnen halen. Na enig wachten werden we uiteindelijk opgehaald door een andere redelijk gevulde bus. Een jongen vertelde dat hij al vanaf 7 uur uit Groningen vertrokken was…. Voor me zat een dame van de NS zelf die routeadviezen gaf…zelf vroeg ze zich af of ze Enschede wel zou halen. Aangekomen in Zwolle stond er een trein richting Lelystad/Schiphol klaar op spoor 5a. Onze trein zou vanaf Spoor 5a vertrekken…dat werd even later Spoor 6a. Eindelijk stapten we weer een sneltrein in. Het was natuurlijk het gesprek van de hele rit waar we kennis maakten met een studente die naar Maarssen moest, de al eerder genoemde Tilburgse en een jongen die al vanaf 6 uur vanuit Friesland onderweg bleek. Uiteindelijk hebben Utrecht bereikt De laatste trein naar Eindhoven zou gaan om 0:55 en hadden we ongeveer 40 minuten wachttijd. Ik ben samen met de Tilburgse naar de informatie gegaan om te kijken of zij nog naar Tilburg kon. Er werd een trein richting Rotterdam geadviseerd en daarom namen we daar afscheid. Ik besloot een toilet op te zoeken maar die bleken allemaal op slot te zijn…. Dus vertoefde ik tussen al dan niet carnavalesk verklede reizigers. Plotseling zagen we de Tilburgse weer in de hal van Utrecht centraal, ze durfde het risico Rotterdam niet aan, had haar man gebeld en die zou haar in Den Bosch ophalen. De sprinter naar den Bosch ging om 0:24. Uiteindelijk zaten we in de trein naar Eindhoven… In den Bosch stapte een groepje Carnavallers in… studenten begreep ik van een meisje achter me die met het volume van een orkaan in het Engels zat te praten met een turkse uitwisselstudent zat te praten Een groepje van 4 studenten zaten aan de Nibits… Plotseling gaf een van de meisjes over…en verdween daarna spoorslags met de twee jongens naar een andere coupe…het andere meisje bleef zitten, stond op en verdween, kwam weer terug en verdween weer. Eindelijk Eindhoven bereikt…

Heerenveen en Steenwijk 2014

De 25e tocht moest iets bijzonders worden... Aanvankelijk waren we van plan de Hanzelijn te nemen met als uiteindelijk doel Enhuizen revisited. Door werkzaamheden aan het spoor rond Amsterdam hebben we uiteindelijk daarvan afgezien en besloten Heerenveen al doel te prikken. De aankomst aldaar was niet echt een hoogtepunt wanthet gemoderniseerde station straalde een grote hoeveelheid ongezelligheid uit. Het regende en er stond een gure wind. Daar besloten we de reis voort te zetten naar Steenwijk, wat we al eeerder op ons lijstje hadden. Aangekomen in Steenwijk zijn  we naar het centrum gelopen. Eerst kwamen we bij een bioscoop met een indrukwekkend sculptuur aan de wand. Een meisje stond met rode wangen van inspanning de glazen deuren schoon te maken en glimlachte ons vriendelijk toe. We zijn daarna door het centrum gelopen, we zagen de gevolgen van de harde wind dmv. omgewaaide objecten en kwamen uit bij een voor ons een echte openbaring namelijk: Ram’s Woerthe een schitterend gebouw in Jugendstilstijl met een landgoed erbij. Na om dit gebouw hen te zijn gelopen en veel foto’s verder zijn we over een dijk weer naar het centrum teruggelopen. Op de markt hebben we in een cafe-restaurant wat gedronken en de gouden medaile van Sven Kramer gevierd. De terugreis bracht ons naar Zwolle waar we nu eens niet een Chinees of Mexicaans restaurant bezochten maar een bistro. Een geslaagde dag……

Enkhuizen 2015

Het begon eigenlijk s morgens al….. De bus naar Eindhoven, die normaal een vrije doorgang via een vrije busbaan heeft, moest nu bij ieder rood sein wachten. Minuten verlies daardoor en van de 7 minuten die ik had om van de bus in trein te komen bleef weinig over. Achteraf wel gehaald maar geen tijd meer om nog een kop koffie te kopen. In Rotterdam onze meetingplek bleek dat de trein die we hadden gepland niet te rijden wegens Koperdiefstal. Daarom de trein naar Uitgeest genomen via Breukelen en Amsterdam. Op Amsterdam Cs reedt de trein echter niet verder omdat er geen conducteur was, we moesten er uit. Dus de trein naar Enkhuizen genomen wat oorspronkelijk ook de bedoeling was. Eindelijk met veel oponthoud aangekomen in Enkhuizen en daar in de mooi gelegen stationsrestauratie ons te goed gedaan aan de jaarlijkse kroketten. Het personeel was vriendelijk het leed leek geleden. Daarna zijn we Enkhuizen gaan herontdekken, na onze eerdere ervaring 24 jaar geleden. Via een fraai park zijn we in het centrum terecht gekomen en van daaruit via de oude gevangenis aan de rand van het IJselmeer gelopen. Nu is daar een haventje met allerlei jachten. Een uitgebreide wandeling bracht ons terug in het centrum en na een drankje zijn we weer richting station gelopen. We waren te vroeg (of te laat) de trein zou nog wel even weg blijven. Daarom nog een wandeling gemaakt richting het Enkhuizer Almanak museum en het beeld van Paulus Potter. We namen de trein naar Hoorn waar evenals vele jaren geleden een wandeling door het inmiddels verlaten centrum maakten om in een voortreffelijk bier- en eetcafe de Beiaard wat te drinken. We zijn op zoek gegaan naar een restaurant, maar bijna alles was vol. Uiteindelijk zijn we weer bij het Chinees restaurant terecht gekomen waar we 24 jaar ervoor ook gegeten hadden. De terugtocht verliep voorspoedig tot…. We namen de trein van Hoorn waar we hadden gegeten naar Amsterdam Slotermeer. Daar moesten we een ander gebouw nemen en besloten de trein naar Dordrecht te nemen. Hans verzekerde me dat ik dan in Rotterdam de Intercity naar Eindhoven zou kunnen nemen. Dit ging goed tot Den Haag HS. Daar kregen we de melding dat de trein niet verder kon. Verdere informatie ontbrak en ben ik besloot de trein terug te nemen naar Den Haag CS om daar de trein naar Utrecht te nemen. Ik zat net, toen er werd omgeroepen de trein te verlaten, omdat bij gebrek aan personeel de trein niet zou vertrekken. We besloten toen de tram terug te nemen naar Den Haag CS, naar later bleek een verstandige keus. Ik kon daar de trein naar Amersfoort nemen en naam afscheid van Hans, die moest gaan proberen Rotterdam te bereiken. In de trein hoorde ik dat de coupe waarin ik zat afgekoppeld werd en dat ik naar het voorste treinstel  moest. Maar wonder boven wonder deze trein vertrok op tijd. Ik kwam om ongeveer 0:30 uur aan in Utrecht en daar zou ongeveer 20 minuten later de trein naar Eindhoven gaan. Vanaf een inmiddels zeer koud perron  vertrok deze trein redelijk op tijd en bracht me uiteindelijk naar Eindhoven.

Winschoten 2016

Het meetingpoint was Utrecht centraal…

Tot zover liep de reis voorspoedig…

Helaas werd planning daarna verstoord door een stroomstoring tussen Utrecht en

Amersfoort, waardoor we gedwongen werden via Hilversum te reizen.Uiteindelijk in

Amersfoort de trein naar Leeuwarden genomen zonder problemen, weliswaar

moesten we uitchecken om 5 meter verderop weer te moeten inchecken.In Zwolle

uitgestapt om over te stappen naar de trein richting Groningen. Die trein bleek erg

kort en ook erg vol dus zitplaatsen waren schaars. De conducteur was geïrriteerd,

eerst door een passagier die het onmogelijk maakte om op tijd te vertrekken en over

de lengte van de trein.Na Assen kwamen er een aantal zitplaatsen vrij en lukte het

ons een zitplaats vinden.

In Groningen konden we moeiteloos wel met uit en incheck naar een Arriva trein

overstappen richting Leer (Duitsland) die echter niet verder zou gaan dan Bad

Nieuweschans, zoals Nieuweschans blijkbaar nu bleek te heten. Wij waren in 1996

die richting al eens uitgegaan dus waren daar enigszins verbaasd over.Verder hadden

we daar geen boodschap aan want Winschoten was ons doel en daar ging de trein

dan ook heen. In Scheemda stapten al veel reizigers uit, ook een jong gezin met een

vogelkooi met parkieten. In een stiltecoupe waren ze daarmee niet welkom

geweest.Het station van Winschoten is niet indrukwekkend en ook niet meer als

zodanig in gebruik, het busstation ernaast was echt bedroevend….gedeeltelijk buiten

gebruik. Het kantoor gesloten en de ruiten daarvan gebroken.

De wandeling vanaf het station bracht ons langs plekken die we ons konden herin-

neren tijdens onze trip van 1996… de Technische school.

Deze was nu in gestripte staat…de ramen eruit in staat van verbouwing.

Het centrum was grondig vernieuwd, maar er is nog een grote open vlakte. Ons viel

op dat het centrum Duits georiënteerd was, menukaarten in Nederlands en Duits.

Een fikse wandeling door Winschoten gaf ons een duidelijk beeld van deze plaats.

Helaas was hier ook veel leegstand in het winkelgebied en het viel op dat er voor een

zaterdagmiddag maar weinig horeca geopend was.

Na een drankje in het centrum zijn we via een omweg terug richting station gegaan.

We hebben ons daar opnieuw verbaasd over de slechte staat van het busstation om

vervolgens de trein naar Groningen te nemen.

In Groningen liepen we langs de uitverkochte tentoonstelling over David Bowie richt-

ing centrum om daar met een drankje en een maaltijd de dag af te sluiten.

De terugreis werd wederom gedomineerd door werkzaamheden tussen Amersfoort

en Utrecht, waardoor de groep zich in Zwolle moest splitsen in de groep Rotterdam

die via Amersfoort, Hilversum verder moest en de groep Eindhoven die via Deventer,

Arnhem richting Den Bosch ging.

Omdat het carnaval was, was het op het station een dolle boel…met een kotsend

meisje in de coupé…

Delfzijl 2017

11 februari was de dag. Het begon met sneeuw…. Dus vreesden we weer het ergste. In Utrecht was ook wel te merken dat niet alle treinen reden, maarverder gaf het voor ons geen problemen. Wel waren er een aantal overwegen die problemen gaven waardoor het tempo van de trein aanzienlijk lager lag dan normaal. We bereikten het station Groningen en zochten het juiste spoor richting Delfzijl. Daarvoor moest worden uit- en weer ingecheckt worden. In de coupe stond een fiets klaar en een knap meisje uit Bedum besprak via de telefoon haar plannen voor de zaterdagavond. We naderden aardbevingsgebied, maar vanuit de trein konden we daarvan niet al te veel waarnemen. In Delfzijl aangekomen bleek het snijdend koud te zijn. De open vlakte uit 1994 was inmiddels volgebouwd. We liepen richting Eemshotel in de haven. Om het hotel werd er gesloopt en waren bouwactiviteiten. We aten een kroket in het hotel met uitzicht op zee. Na het Eemshotel zijn we langs het water naar het niet al te opwindende winkelcentrum gelopen. De restanten van een brand waren goed zichtbaar en maakte de sfeer er niet beter op. We verlieten het winkelcentrum en maakten een wandeling langs het stadhuis richting haven, om vervolgens met een boog weer terug richting station, te laat om nog naar Appingedam te reizen zoals in 1994. Daarom zijn we teruggereisd naar Groningen, uitgestapt bij station Groningen noord en vandaar naar het centrum gelopen. Bij de 3 uiltjes hebben we een finke rust/drink pauze gehouden om vervolgens weer bij onze vast Mexicaan te gaan eten. De terugreis verliep voorspoedig

Veendam 2018

In 2016 ontdekten we de mogelijkheid per trein naar Veendam te kunnen reizen, een lijn die we nog niet hadden verkend. Vandaar dat na Delfzijl 2017 Veendam ons reisdoel werd. De reis verliep voorspoedig, we hadden een trein richting Groningen eerder dan gepland, dus dat liep goed. Ook de trein naar Veendam reed op tijd en bracht ons via Hoogezand-Sappemeer, waar het station het nodige verval vertoonde, naar Veendam. Het station van Veendam stelt weinig voor, maar het oude station des te meer. In dat station is dan ook een museum gevestigd. Dit museum was niet geopend. Het busstation van Veendam is imposant en ruim opgezet, een groot verschil met het busstation van Winschoten.(zie 2016) Na een wandeling van het station langs het water kwamen we uiteindelijk bij het centrum aan. We waren ondertussen ook wel toe aan een versnapering en een sanitaire stop. Na deze versnapering, ons jaarlijks broodje kroket, liepen we we door de winkelgalerij om Veendam verder te verkennen. Een wandeling door een villawijk, langs een hertenpark en wat openbare gebouwen brachten ons weer terug in het centrum. Zaterdag activiteit was er rond wat supermarkten bij een kerk en een groot kerkhof.  Daar was het wel even uitkijken want enige ijsvorming maakte het plaatselijk behoorlijk glad. Zo kwamen weer terug in het centrum, waar we op een verwarmd terras tegenover Foto Veendam genoten van een Belgisch biertje. Daarna zijn we weer langs de nieuwbouw aan het water via “de verfkelder” teruggelopen naar het oude station. We gingen naar het regulier perron om een Trabant te bewonderen bij de doe het zelf garage stond en voorzien was van vrachtwagenwielen. Twee opgeschoten tienermeisjes zaten op een hekje en waren met hun telefoon bezig. De reden van hun aanwezigheid was onduidelijk want ze stapten niet in de klaarstaande trein richting Groningen. Wij zijn daar wel ingestapt, we hadden tenslotte een ruime indruk van Veendam gekregen.

Emmen 2019

30 jaar Depritours! Het was voor ons een reden om weer eens terug te gaan naar Emmen. De entree kwam ons bekend voor…eerst natuurlijk via Almelo en Mariënberg gereisd en toen we in Emmen arriveerden was daar het overbekende station, waar zelfs buiten nog 2 inmiddels half gesloopte telefooncellen te vinden waren. Ja ook de oude Technische school en café Groothuis waren er nog. Oude herinneringen kwamen boven. Verder was de stad in 20 jaar tijd gemoderniseerd en de eerste stappen in het centrum waren niet herkenbaar. Na een lange treinreis is het tijd voor en maaltijd en die vonden wij bij Chez Nous waar wij ons tegoed deden aan kroketten en een heerlijk bier. De verkenning van Emmen kon beginnen. Verder gelopen kwamen we toch weer op plekken die meer bekend waren en gingen richting stadhuis, wat we in 1999 ook al eens hadden gefotografeerd. De ingang naar het nieuwe Wildlands verraste ons evenals het tegenoverliggende winkelcentrum. De tekst “Emmen wordt steeds leuker” viel ons op en beloofde veel goeds voor de rest van de dag. We heben een stukje door het winkelcentrum gelopen maar dat boeide ons niet zo. Bij een uitgang gingen we richting Casino waar zich ook een zeer oud kerkhof bevond met graven van het begin van de twintigste eeuw. Er overheen bevond zich een voetganger pad wat richting spoorlijn liep. Bij de spoorwegovergang aangekomen vonden we resten van de oude dierentuin Emmen die dus inmiddels verhuisd was en omgedoopt tot Wildlands Uiteindelijk zijn we weer bij het station aangekomen en hebben we café Groothuis weer eens opgezocht. Nadat we tot rust waren gekomen wilden we eerst ergens een restaurant vinden alvorens de terug reis te aanvaarden. Wildlands stak prachtig af bij het ondergaande zonlicht. Uiteindelijk vonden de kamer een restaurant waar we een 3 gangen menu bestelden. De terugreis verliep verder zonder incidenten.

2020 Lelystad en Dronten

Vlak voor het uitbreken va de Corona epidemie hebben we nog op tijd kunnen genieten van de depritocht van 2020. Het doel was Lelystad. Niet dat we die stad hadden moeten leren op school maar de plannen voor dit project was er al en daar werd met trots over verteld op school. Ik was er in de jaren 70 ooit geweest maar kon me er weinig van herinneren. De aankomst bracht ons meteen in het centrum. Ook hier was er leegstand en er waren gevels met de restanten van verdwenen winkelketens. We zijn door de Kroonpassage gelopen en kwamen uit op een plein met een monument "de zuil van Lely". Via een omweg kwamen we uit op de markt met de lucht van gegrilde kippenpoten. Op zoek naar het jaarlijkse broodje kroket liepen we via een route langs de kleurrijke schouwburg en enkele leeg-staande winkelpanden die waarschijnlijk op de nominatie stonden te worden gesloopt. Daar viel op een stomerij naast een seksshop. Lelystad is niet echt ruim voorzien van horeca, althans dat is onze ervaring, maar uiteindelijk hebben we ons broodje kroket kunnen nuttigen. Via een andere route zijn we weer bij het station aangekomen en de trein naar Dronten genomen. Bekend van tv was daar natuurlijk de Meerpaal. Het centrum verkend en in een gezellig Café met uitzicht op de Meerpaal bijgekomen van deze trip. Na deze tussenstop richting station gegaan en de trein naar Zwolle genomen waar we eerst in een gezellig druk drank-gelegenheid de dag geëvalueerd hebben om vervolgens bij de vaste inmiddels geheel gerenoveerde Chinees met een nieuw concept kennis te maken. De terugreis verliep voor zover ik me herinner voorspoedig.